Keizerstraat en Santigron

Olaaa volgers!

In mijn eerste reisverslag had ik al gezegd dat er hier in Suriname links wordt gereden. Het was even wennen, maar nu fiets ik gewoon lekker links zonder erbij na te denken. Soms voel ik mij net zoals Beyoncé, omdat stagiaires (eigenlijk alle vrouwen) hier veel mannelijke aandacht krijgen. Er wordt veel gefloten, worden kus-geluiden gemaakt, of er wordt geschreeuwd dat we er mooi uitzien. Dus als je super onzeker bent, dan moet je lekker naar Suriname daar krijg je alle aandacht. Ik denk dat als je zelfs letterlijk alleen een vuilniszak om hebt dat ze dan nog naar je fluiten of naroepen.

MOSKEE EN SYNAGOGE
Zondag 19 november was er een open cultuurdag en kon iedereen verschillende kerken, een moskee en Synagoge bekijken. Ik ging met een klein groepje naar de Moskee en de Synagoge die aan de Keizerstraat zitten. Suriname is het enige land in de hele wereld die een Moskee en de Synagoge naast elkaar hebben staan! Dit is zo zeldzaam en zo mooi dat er verschillende geloven zijn en ook mooi dat het geaccepteerd wordt dat ze naast elkaar zijn. Hier kunnen nog veel mensen wat van leren. We gingen eerst naar de Moskee, waar we een rondleiding kregen en nog een gesprek hadden met twee mannen. De twee mannen stonden open voor ons en vertelde ons veel over het geloof en ook over de situatie wat nu speelt in Europa. Dit gaf voor mij wel verheldering en ook duidelijkheid over hoe het geloof in elkaar zit. Toen dit afgelopen was, liepen we naar de Synagoge. Hier was geen vertegenwoordiger en dat vond ik jammer. We liepen zelf maar een rondje en ik was wel onder de indruk, maar ik wist niet hoe alles werkte en heette. Het was fijn geweest als er iemand was die een rondleiding kon geven en mij meer informatie vertelde. Wat ik niet wist, was dat er zand in de Synagoge was. Dat zand symboliseert het zand van de woestijn waar de Bijbelse Israëlieten veertig jaar doorbrachten nadat ze uit Egypte waren gevlucht. Het was een zeer leerzame dag en ben blij dat ik dit gedaan heb.

SREFIDENSI DEY / ONAFHANDEKLIJKSDAG
Zaterdag 25 november was Suriname 42 jaar onafhankelijk. Dit werd gevierd in de Palmentuin en aan de waterkant. Bij de waterkant en de Palmentuin waren er allemaal tentjes met heel veel eten en drinken en gezelligheid met muziek. We hebben lekker geluncht bij de waterkant en gingen toen naar de Palmentuin. Er was bij de Palmentuin ook een groot podium waar muziek werd gedraaid en er waren verschillende optredens. Ook was er een man met een luiaard, zoals de meeste mensen gezien hebben, ben ik op de foto geweest met de luiaard. De luiaard was zo lief en schattig. Voor de rest was het een lekkere chill dagje en had ik nog BBQ kip gegeten. Ik had daar zo zin in en het rook zo lekker! Normaal wordt het veel groter gevierd in de stad, maar dit jaar hadden ze het verderop gevierd met de president en dit was voor ons best wel ver weg helaas.

FIETSTOCHT DOOR PARAMARIBO
Zondag 26 november had ik afgesproken om samen met Cindy en een groepje te gaan fietsen door Suriname. We zouden ongeveer 40 km fietsen in 4 uur tijd. Vol goede moed hadden Cindy en ik ons om half 8 ’s ochtends gemeld. Na een klein rondje op de mountainbike om het te testen en alles goed te zetten, waren we er klaar voor. Eerst zijn we naar Leonsberg gefietst en daar met de boot naar de plantage Rust en Werk gevaren. Hier hebben we lang gefietst en de plantage echt goed bekeken. Na een tijd had ik echt dorst en besloot ik een kokosnoot te drinken. Ik hou niet echt van kokos, want ik smeer het al elke dag in mijn haar, maar het was echt lekker. Ik weet niet of dit komt, omdat ik gewoon echt dorst had, of dat ik het echt lekker vond. Na de kleine stop zijn we met de boot naar Frederiksdorp gegaan. Tijdens de boottocht besloot de begeleider om te gaan zwemmen, dit was in de Commewijne rivier. Ik had het super warm en ik besloot met nog een meisje te gaan zwemmen. Ik sprong van de boot af en het was zo lekker verkoelend het water. Maarja, het is leuk om er vanaf te springen, maar ik moet er ook weer op. Hier had ik natuurlijk niet over nagedacht. Uiteindelijk met hulp van twee mannen en één vrouw kwam ik als een zeehond aangespoeld in de boot. Ik kon er wel om lachen, want ik dacht dit zag er echt niet ‘charmant’ uit maar oké dit is eenmaal wie ik ben toch?
Nadat we lekker gezwommen hadden, zijn we door Frederiksdorp gefietst en daarna met de boot naar Alkmaar gevaren. De zadel van de mountainbike zat zeg maar niet echt comfortabel als je snapt wat ik bedoel… Na verschillende houdingen kon mijn schattige kontje /sanka het niet meer aan. Toch heb ik doorgezet, omdat ik nog een stuk moest fietsen. Het laatste ‘stukje’ waren we door Alkmaar, Mariënburg en New Amsterdam gefietst. Bij New Amsterdam hadden we weer een pauze en daar heb ik een koude Fernandez gedronken en lekkere bakabana’s gegeten. Ik kwam weer helemaal bij.
Een leuk feitje: In Suriname zijn er een aantal Nederlandstalige plaatsen/ plantages. Dit komt door de eigenaren van vroeger. Die waren Nederlands en hebben hierdoor hun eigen geboortestad als naam gedaan of dus Nederlandstalig namen gegeven.
Uiteindelijk waren we thuis en was ik best wel blij dat Cindy en ik dit gehaald hadden, zonder dat één van ons gevallen was. Ook bleek dat wij niet 40 km gefietst hadden maar 60 km! Ja, nu snap ik ook wel dat ik last van mijn kontje kreeg. De rest van de dag heb ik niet veel gedaan, want je snapt wel dat ik kapot was en ook wel gek om met 33 graden 60 km te gaan fietsen!

SALSAAAA
Twee keer per week heb ik salsa les en het gaat steeds beter! Ik ben best trots op mijzelf. Ik leer de stapjes beter en samen met de mannen dansen gaat het ook goed, al zeg ik het zelf. Eigenlijk doe ik een beetje aan speeddaten. Iedere keer als ik met een andere man aan het dansen ben dan doe ik een klein praatje om de ander beter te leren kennen en voor ik het weet moet ik weer met een andere man dansen en kan ik opnieuw beginnen. Hierdoor leer ik de mannen wel beter kennen en is het minder ongemakkelijk om met ze te dansen. Donderdag 30 november was het zover om al mijn mooie salsa kunsten te laten zien voor de toets. Eerst mochten we nog oefenen en daarna was het voor het echie. Ik werd toch een beetje zenuwachtig, omdat ik een certificaat zou krijgen als ik het goed deed. De toets ging op zich wel goed: ik moest met 3 mannen dansen en de mannen + de instructeur gingen mij beoordelen en dit telde voor 20% mee. De andere 80% was al beoordeeld in de lessen. Na wat mooie salsa-pasjes hoorde ik dat ik geslaagd was en uitgenodigd was voor level 2 salsa. Helaas is dit eind januari en ben ik weer in NEDERLAND! Ik heb wel een mooie certificaat gehad en het was echt leuk. Nu kan ik samen met papa salsa dansen.

SANTIGRON
Zaterdag 2 december gingen wij naar Santigron dit is een marrondorp. Hier kregen we een rondleiding van een aardige mevrouw. Ze vertelde ons over de vrouwen als ze menstrueerden en waar ze dan heen moeten gaan. Op de foto zie je een knal roze huis en die is het vrouwenhuis. Hier gaan vrouwen naartoe als ze ongesteld zijn en zitten ze de hele dag lekker te kletsen etc. Eigenlijk moet je het zien als een vrouwenavond alleen dan wat langer en meerdere dagen. Ook was er een grote paal genaamd AZAM-PAW bij de ingang van het dorp aan de waterkant. Dit is een welkomst-paal en laat de boze geesten achter als je die meeneemt en die komen dan niet het dorp in. Als je het dorp weer uitgaat, dan neem je de boze geesten mee als je langs de paal loopt. Voor de rest vertelde de mevrouw nog een aantal dingen over het dorp en dat er een vrouw aan de leiding is van het dorp. Dit is best wel zeldzaam, aangezien meestal de mannen de leiding hebben in de dorpen. Toen de rondleiding klaar was, gingen we naar Bird Paradise. Dit is eigenlijk een kleine dierentuin met allerlei soorten vogels, schildpadden, slangen, kikkers etc. Er werd een vraag gesteld of iemand een slang wilde vasthouden. Iedereen was stil en ja ik wilde natuurlijk wel een slang vasthouden. We liepen naar de slangen en daar mocht ik een slang vasthouden. Ik dacht dit wordt een schattige kleine slang totdat de medewerker met de slang kwam. De slang was een BOA CONSTRICTOR en was ongeveer 3 METER lang en woog ongeveer rond de 32 KILO. Je snapt wel dat ik hiervan schrok en een adrenalinekick kreeg om het vast te houden. Ik kreeg de slang om mijn nek en toen wilde hij eerst nog rustig plassen… toen hij klaar was hield ik hem beter vast. Uhm het was natuurlijk hartstikke gaaf maar ik had wel zowat een hernia opgelopen. Hierna mocht ik nog een andere slang vasthouden die wat kleiner en lichter was en dat was de groene Boomboa. Voor de rest heb ik veel schildpadden en een kikker vastgehouden. Ik voelde mij helemaal in mijn element met de dieren. Ook was er een aapje en die heeft op mijn schouder gezeten en ik heb even met hem gepraat, want hij vond het toch eerst wel eng allemaal blanke mensen bij hem. Dus ik heb hem wat moed gegeven en gezegd dat wij matties zijn en op elkaar lijken. Nadat ik veel dieren heb vastgehouden, gingen we naar Parabello. Hier kan je zwemmen en was er een zipline. Natuurlijk wilde ik op de zipline en dit heb ik ook gedaan. Het was echt heel erg gaaf en de omgeving was ook zo mooi. Het enige enge was dat ik zelf moest remmen en dit was wel even wennen. Voor de rest heb ik niet gezwommen wat er was een net die de piranha’s tegen zou houden. Maar aan de zijkant konden de piranha’s als ze wilde gewoon over het net zwemmen. En ik had geen zin om lekker te gaan zwemmen met piranha’s en het regende ook zachtjes. Ja mensen het regent ook in Suriname, het is nu de kleine regentijd.

ZANGVOGELTJESWEDSTRIJD
Zondag 3 december was het zover: de finale van de zangvogelwedstrijd. Om 6:15 ging mijn wekker, want rond 7 uur begon het. Er waren ongeveer 50 vogels en er zijn drie verschillende soorten vogels. Een korte samenvatting is dat twee vogels naast elkaar in hun kooien zitten en er wordt geturfd wie het meeste zingt. Er was een aardige Surinamer die ook in het bestuur zat en hij legde ons uit hoe het allemaal werkt. Rond half 8 was de finale en het ging tussen Luckybird en Echo. Luckybird ging goed van start en stond opeens 20 – 5 voor op Echo. Maar opeens kwam Echo met een comeback en ze stonden gelijk, dit was reuze spannend. Opeens nam Echo het voortouw en bleef maar zingen en versloeg Luckybird met 71-66. Dit betekend dat Echo de beste vogel is van 2017 in Suriname. De meeste mensen die meedoen aan de wedstrijd zijn mannen, behalve de baas van Echo dit was een vrouw. Ik vond dit zo mooi dat ik net iets harder ging klappen en ging schreeuwen. Dit merkte een aantal Surinamers en die moesten hard lachen om mij. Ik ging nog een praatje met ze maken en benadrukken dat ze van een vrouw verloren hadden haha. We kregen tussendoor rond 8 uur Bara en 7up en toen we weggingen een grote bak nasi met groenten en kip. Dit was zo lief, vooral omdat het gratis was en ze geen geld wilden. Hiermee blijkt weer dat de Surinamers echt gastvrij zijn en dat veel mensen hier nog van kunnen leren.

Wat er op de planning staat voor de komende weken:
Trip naar Apiapaati (marrondorp, ananasberg)
Trip naar Ralleighvallen en Voltzberg (watervallen en een grote berg)

Xxx Naomi